Kur qeveria austriake kreu sulme ndaj komunitetit mysliman nga fundi i vitit të kaluar, fëmijët morën barrën e gjithë kësaj. Tani ata po jetojnë me pasojat psikologjike transmeton Gazeta e re.
Në Austri, grupet e shoqërisë civile kanë dalë fuqimisht kundër një “fushate raciste dhe islamofobe të drejtuar nga shteti”, e cila pa autoritetet të sulmonin shtëpi të panumërta myslimane në 60 bastisje në nëntor të vitit të kaluar.
Bashkë me Ditën Ndërkombëtare Kundër Dhunës së Policisë, një zëdhënës i organizatës Ndihma për Fëmijët e Traumatizuar nga Policia kërkon të sjellë vëmendjen për 62 fëmijë që “ishin të traumatizuar dhe viktimizuar” për shkak të bastisjeve që panë 930 zyrtarë të sigurisë të bastisnin kryesisht 70 apartamente familjare.
Që nga ato bastisje vitin e kaluar, qeveria austriake nuk ka akuzuar ose arrestuar askënd. Ndikimi në komunitetin mysliman, megjithatë, ka qenë tronditës.
Bastisjet në 9 nëntor, të quajtura Operacioni Luxor nga qeveria austriake, ndodhën 82 vjet nga dita që një masakër e udhëhequr nga nazistët e quajtur Kristallnacht rezultoi në arrestimin masiv të hebrenjve dhe shkatërrimin e biznesit të tyre.
Gjersa popullsia myslimane e vendit nuk është në prag të asgjësimit, ka disa të shqetësuar për mungesën e vetëdijes së qeverive austriake se çfarë mesazhi mund të dërgojnë për të kryer sulme të përhapura në atë datë.
Bastisjet thonë se grupet e shoqërisë civile në deklaratë rezultuan në “shkelje shumë të rënda të të drejtave të fëmijëve” në kundërshtim me Konventën e Kombeve të Bashkuara për të Drejtat e Fëmijëve.
Më shumë se 93 përqind e fëmijëve të ndikuar nga bastisjet raportuan “traumë psikologjike”, me disa madje që treguan “shenja të hershme të çrregullimit të stresit post-traumatik (PTSD)”, tha deklarata.
Një rrëfim tronditës nga një fëmijë i kapur në bastisje përshkruan se ishte zgjuar përderisa “dikush po tregonte armën në fytyrën e tij duke bërtitur”.
Një fëmijë tjetër përshkroi një oficer policie duke i shtrënguar kokën poshtë në dysheme dhe duke përdorur “majën e armës”.
Bastisjet e kryera me urdhër të Ministrit të Brendshëm të krahut të djathtë të vendit, Karl Nehammer, rezultuan në forca të armatosura rëndë që hynë me dhunë në shtëpi herët në mëngjes.
Qeveria i përshëndeti sulmet si një sukses. Sidoqoftë, mungesa e rezultateve ka hedhur dyshime mbi qëllimin e bastisjeve në një vend që ka parë gjithnjë e më shumë një rritje të retorikës anti-myslimane.
Një nga njerëzit më të shquar që u bastisi shtëpitë ishte studiuesi akademik dhe anti-islamofobisti Farid Hafez.
Hafez, i cili punon në Universitetin e Salzburgut dhe është një studiues i vjetër në Universitetin Georgetown në ShBA, ka qenë një kritik i zëshëm brenda vendit dhe ndërkombëtarisht në lidhje me trajtimin gjithnjë e më armiqësor të Austrisë ndaj myslimanëve.
Qeveria nuk e ka akuzuar Hafez për ndonjë krim, por kjo nuk i ka ndaluar shtetin dhe mediat të përfshihen në një fushatë të synuar kundër akademikut në një përpjekje për ta heshtur atë.
Hafez është një nga të paktët myslimanë dhe persona me ngjyrë që studion gjendjen e muslimanëve në vend. Me ndihmën e medias, qeveria austriake është përpjekur ta shajë atë si një “radikal” apo edhe një “islamik” që drejton një rrjet të muslimanëve të tjerë në një përpjekje për të nxitur ekstremizmin.
Përtej informimeve kundër akademikut, qeveria nuk ka prodhuar asnjë provë të dallueshme për të mbështetur pretendimet e saj. Hafez është gjithashtu një nga redaktorët kryesorë të një raporti të financuar nga Bashkimi Evropian mbi Islamofobinë, i botuar çdo vit.
Hafez ka vërejtur se bastisja ka ndikuar edhe tek fëmijët e tij.
“Ekziston patjetër çrregullimi i stresit post-traumatik. Kur ndodhën të gjitha këto, një nga efektet te fëmijët e mi është se ata nuk mund të shkojnë më vetëm në shtrat. Ata nuk ishin në gjendje të flinin vetëm; kishin frikë nga errësira. Dhe ata kishin frikë nga oficerët e policisë”, tha Hafez.
Si një figurë publike dhe si akademik, Hafez është angazhuar në shoqërinë austriake, një vend ku ai ka lindur dhe rritur në mënyrë civile, megjithatë bastisjet sugjerojnë se çdo gjë që nuk është në përputhje me pauzat mund të rezultojë në policinë që troket në derë.
Pas bastisjeve, përgjigjja nga komuniteti mysliman ishte kryesisht heshtja, thotë Hafez.
Duke pasur parasysh rritjen e retorikës anti-myslimane në vend, ekziston frika e përhapur që individët mund ta gjejnë veten në një listë vëzhgimi nëse flasin.
Në fund të fundit një nga pasojat e bastisjes është frika e madhe që është përhapur në komunitet duke i lënë muslimanët e vendit në skaj për atë që mund dhe nuk mund të flasin./Gazeta e Re.
