Udhëheqësi i së djathtës kryesore të Francës ka thënë se do të mbështeste një aleancë me të djathtën ekstreme në zgjedhjet e parakohshme legjislative më vonë këtë muaj, duke tronditur kundërshtarët dhe anëtarët e partisë dhe duke e hedhur politikën franceze në rrëmujë të mëtejshme.
Njoftimi i Éric Ciotti, i mirëpritur nga Marine Le Pen si një “zgjedhje e guximshme”, është një largim historik për të djathtën opozitare dhe ndezi akuza për tradhti nga anëtarë të profilit të lartë të Les Républicains (LR).
Ciotti mbrojti vendimin e tij për të bashkuar forcat me Tubimin Kombëtar të Le Pen (RN), duke thënë se LR, e pozicionuar në vendin e pestë në zgjedhjet evropiane të së dielës, ishte shumë e dobët për të shuar “kërcënimin ndaj kombit” nga rivalët e majtë dhe të qendrës. Partitë mund të paraqesin kandidatë të përbashkët në votim, të thirrur nga presidenti francez, Emmanuel Macron, pas humbjes së aleatëve të tij centristë ndaj RN në fundjavë, ose të bien dakord të mos qëndrojnë kundër njëri-tjetrit.
“Unë besoj se vendi nuk ka qenë kurrë kaq i djathtë. Vendi pret veprime të djathta. Ne nuk mund të mbështetemi më në impotencë, në komunikim, në një formë të imobilizmit që na ka çuar këtu ku jemi tani”, tha ai.
“Familja jonë politike nuk mund të vazhdojë të bëjë kompromis, duke mbështetur qeverinë… Zoti Macron e ka dëmtuar vendin dhe duhet të ketë një shumicë tjetër sa më shpejt të jetë e mundur,” shtoi ai.
Ciotti-t iu desh të kalonte nëpër një turmë të furishme për të hyrë në selinë e LR në Paris pas njoftimit të tij.
Vendimi i Ciotti për të krijuar aleancën mes LR dhe RN solli reagime të furishme nga ministrat dhe deputetët kryesorë të LR dhe është pothuajse e sigurt se do të shkatërrojë partinë konservatore që ka prodhuar katër nga shtatë presidentët e vendit, duke përfshirë Zhak Shirak dhe Nicolas Sarkozy, që kur Charles de Gaulle la detyrën në 1969.
Ministri i Brendshëm, Gérald Darmanin, akuzoi Ciottin për “nënshkrimin e marrëveshjes së Mynihut”, një marrëveshje qetësimi e arritur në vitin 1938 midis Gjermanisë naziste, Britanisë së Madhe, Francës dhe Italisë.
Rachida Dati, ministrja e kulturës, si dhe Darmanin, një ish-anëtar i LR-së përpara se të hynte në qeverinë qendrore të Macron, tha se vendimi ishte “një goditje e tmerrshme për familjen time politike, të djathtën republikane”.
Éric Dupont-Moretti, ministri i drejtësisë, akuzoi Ciotti-n për “çnderim”.
“Turpi tani ka një emër… ekstremistët po heqin maskat e tyre. Të gjithë republikanët duhet të ngrihen në këmbë”, shkroi Dupont-Moretti në Twitter.
Xavier Bertrand, një president rajonal i LR në Francën veriore, tha se “ne u kemi borxh votuesve tanë të vërtetën. ADN-ja e së djathtës republikane nuk është kurrë ekstremi, kurrë e djathta ekstreme, kurrë zonja Le Pen. Nëse disa [përfaqësues të LR] duan të qëndrojnë me RN-në, ata duhet të thonë tani.”
Ai shtoi: “Për sa më përket mua, është e qartë: kurrë Mitingu Kombëtar. Jo sot, jo nesër, jo pasnesër.”
Të martën pasdite, Marion Maréchal njoftoi se bisedimet mes saj, që përfaqësonte partinë ultra të djathtë Reconquer, të themeluar nga Éric Zemmour, dhe RN kishin dështuar dhe nuk do të kishte asnjë aleancë.
“Megjithë përpjekjet e mia për negociata, u dha argumenti për keqardhje se ata nuk dëshirojnë ndonjë lidhje, të drejtpërdrejtë apo të tërthortë, me Éric Zemmour”, shkroi ajo në një deklaratë.
Partitë politike janë përpjekur të krijojnë aleanca pas vendimit tronditës të Macron për të shpërndarë parlamentin të dielën, duke u përfshirë në atë që mediat franceze po e quajnë një fushatë “joshjeje kombëtare” – një garë për të zgjedhur kandidatët e mundshëm përpara 16 qershorit, afati i fundit për deklaratat.
Fushata zyrtare zgjedhore do të fillojë më 17 qershor dhe votimi me dy raunde do të zhvillohet më 30 qershor dhe 7 korrik.
Në të majtë, udhëheqësit e partisë, duke përfshirë socialistët, komunistët dhe të majtën e fortë, u raportua se kishin formuar një “front popullor” për të paraqitur një kandidat të vetëm. Ishte e paqartë nëse La France Insoumise (LFI) i ishte bashkuar aleancës dhe çfarë roli do të luante ndonjë lider i partisë, Jean-Luc Mélenchon.
Mélenchon ishte i ashpër për rivalët e tij të majtë, veçanërisht kandidatin e Partisë Socialiste (PS) Raphaël Glucksmann, gjatë fushatës evropiane.
Në intervistën e tij të parë që nga e diela, Jordan Bardella, presidenti i RN që udhëhoqi të djathtën ekstreme drejt një fitoreje dërrmuese në zgjedhjet evropiane të Francës, tha: “Ne jemi gati të qeverisim”. Ai i tha televizionit francez se në rast të një “bashkëjetese” – ku presidenti dhe qeveria nuk janë nga e njëjta parti – që do të pengonte programin e RN që ende nuk do të publikohet, RN do të përqendrohej në krimin, imigracionin dhe kostot e jetesës.
