“Armëpushimi u arrit, por nuk kemi parë asnjë veprim nga asnjë vend. Këto tenda janë të përshtatshme për të jetuar. Lufta ka mbaruar, por vuajtjet tona jo”, tha palestinezja, Sefa Abdullah Cebr
Në Rripin e Gazës ku Izraeli nuk lejon hyrjen e ndihmës së mjaftueshme, pavarësisht se ka kaluar një muaj nga arritja e marrëveshjes së armëpushimit, mijëra palestinezë të cilët jetojnë në tenda të rrënuara që nuk arrijnë të ofrojnë mbrojtje nga shiu dhe i ftohti, kërkojnë urgjentisht tenda, raporton Anadolu.
Faza e parë e marrëveshjes së armëpushimit në Gaza është drejt përfundimit. Kjo fazë parashikonte ndërprerjen e sulmeve, shkëmbim të ndërsjellë të pengjeve, tërheqjen e Izraelit në “Vijën e verdhë” dhe hyrjen e 600 kamionëve me ndihma në Gaza çdo ditë.
Ndërsa është bërë njëfarë progresi në shkëmbimin e pengjeve, Izraeli ka shkelur në masë të madhe pikën lidhur me hyrjen e ndihmës. Si pasojë, për palestinezët nuk janë formuar “zgjidhjet urgjente”, të tilla si tenda ose shtëpi kontejnerësh ku ata të mund të strehohen.
Ekziston frika se nëse situata vazhdon kështu, kriza humanitare do të përkeqësohet me afrimin e dimrit.
– “Aktualisht nuk duam ushqim ose ujë, kemi nevojë për tenda”
Palestinezët që jetojnë në kampin e refugjatëve Bureij në Rripin qendror të Gazës janë të dëshpëruar dhe në hall se çfarë të bëjnë me dimrin që po afron.
Mahmoud Debbak, një banor i kampit, tha se ata kanë pritur që lufta të mbarojë për dy vjet, por vështirësitë e tyre nuk kanë mbaruar kurrë.
“Ne donim që lufta të mbaronte. Pati armëpushim, por tani ka ardhur dimri. Ka fëmijë në tenda dhe nuk e dimë se si do ta kalojmë dimrin. Tendat janë të papërshtatshme për jetën njerëzore, janë konsumuar për dy vjet dhe janë të papërdorshme. Tani nuk duam ushqim ose ujë, kemi nevojë për tenda. Jemi shumë të frikësuar aq sa dëshirojmë që dimri të mos vijë”, tha ai.
Duke iu drejtuar Kryqit të Kuq dhe Agjencisë së OKB-së për Refugjatët Palestinezë (UNRWA), Debbak tha: “Para luftës ne jetonim jetë të lumtur dhe dinjitoze në shtëpitë tona, duke punuar. Ne duam të gjendet zgjidhje për këtë situatë”.
– “Këto tenda janë të përshtatshme për të jetuar”
Sefa Abdullah Cebr, një banore e Juhr al-Dik e cila ka emigruar në Bureij, tha se tendat në të cilat kanë jetuar gjatë dy viteve tani janë të papërdorshme.
“Armëpushimi u arrit, por nuk kemi parë asnjë veprim nga asnjë vend. Insekte dhe miza në verë, shi i rrëmbyeshëm në dimër. Këto tenda janë të përshtatshme për të jetuar. Lufta ka mbaruar, por vuajtjet tona jo. Ne jemi qenie njerëzore dhe jemi ende gjallë. Ku janë të drejtat e njeriut? Ku janë UNICEF-i, OKB-ja, vendet perëndimore dhe arabe? Gaza është zonë fatkeqësie. Fjalët nuk mund ta përshkruajnë atë që po kalojmë”, deklaroi Cebr.
– “Botë, ku je? Trego pak empati”
Cebr, e cila tha se ka shtatë vajza dhe dy djem, njëri prej të cilëve me këmbë të amputuar, dhe se ata humbën edhe babanë e tyre, shprehu vështirësitë dhe ankesën e saj ndaj botës:
“Vetëm Zoti e di situatën time. Unë lutem, ‘Zot, të lutem siguro për mua që të mund të ushqej fëmijët e mi’. Tenda ime rrjedh ujë si nga toka ashtu edhe nga çatia. Kështu, mbetemi nën ujë gjatë dimrit. Dua një tendë, por thonë se nuk do të vijë dhe kufijtë janë të mbyllur”, thotë ajo duke shtuar:
“Botë, ku je? Pse nuk merr masa? Populli palestinez ka vuajtur kaq shumë shtypje, ne kemi vuajtur kaq shumë, fëmijët tanë kanë vuajtur edhe më shumë se ne. Trego pak empati”.
– Drejtoria e Mbrojtjes Civile: Përgatitjet e dimrit të pamjaftueshme
Sami Abu Sibeyka, një zyrtar i Drejtorisë së Mbrojtjes Civile të Gazës, theksoi vështirësitë që ata përjetojnë lidhur me përgatitjet për dimër.
“Tendat nuk janë rezistente ndaj shiut ose të ftohtit. Përgatitjet tona për dimrin janë shumë të pamjaftueshme sepse infrastruktura e Gazës është përgjithësisht e shkatërruar”, tha Sibeyka duke shtuar se si Drejtori e Mbrojtjes Civile, përparësia e tyre është të mbrojnë njerëzit nga çdo dëm që mund të lind gjatë sezonit të dimrit.
Ai vuri në dukje se po përjetojnë mungesë të pompave të ujit dhe rezervuarëve të mëdhenj të ujit. Sibeyka u bëri thirrje të gjitha institucioneve përkatëse të ndihmojnë në këtë çështje.
