Zohran Kwame Mamdani, nga politikani relativisht anonim, ka arritur të hyjë në qendër të stuhisë politike kombëtare dhe të martën ka arritur një fitore të rëndësishme që do ta bëjë atë kryebashkiakun e parë mysliman të New Yorkut.
Ligjvënësi shtetëror nga Queens, në të tridhjetat e hershme, Mamdani udhëhoqi një fushatë të ndërtuar mbi dy tema të thjeshta: fokus të drejtpërdrejtë mbi shpenzimet e jetesës së njujorkezëve të zakonshëm dhe veprim të paepur.
Premtimet, si rregullimi i qirave, transport falas, dyqanet komunale me mallra të përziera dhe kujdesi universal për fëmijët, u bënë temat kryesore të mesazhit të drejtuar ndaj njerëzve të prekur nga strehimi, transporti dhe shpenzimet e përditshme.
Ky program u shfaq në një stil joformal dhe të qasshëm: video të shkurtra sociale që mblodhën miliona shikime, lojë masive për mbledhjen e informacionit dhe aftësive për takime me votuesit aty ku jetojnë.
Ngjitja e Mamdanit ishte dramatike. Në qershor ai tronditi partinë, duke mundur ish-guvernatorin Andrew Cuomo në primaret demokratike me votim të renditur dhe Cuomo e njohu fitoren e tij natën e zgjedhjeve.
Kjo surprizë e nxori atë nga anonimati relativ në skenën kombëtare, ku diskutohej jo vetëm për politikën e tij, por edhe për atë që fitorja e tij mund të nënkuptojë për drejtimin e Partisë Demokratike,
Përkrahësit e mirëpritën kandidatin që “vepron me të vërtetë” dhe që fliste për shqetësimet e përditshme, si “çmimi i karrocave hallall me ushqim”, siç theksoi një komentues, në një mënyrë që lidhte komunitetet.
Ngjitja e tij u zhvillua në shumë fronte. Mamdani u përball me sulme të vazhdueshme nga mediat konservatore, mbështetës të theksuar të kundërshtarëve biznesorë dhe fyerje të përsëritura nga presidenti amerikan, Donald Trump, i cili e ofendoi dhe ndërhyri në minutën e fundit.
Trump dhe kundërshtarë të tjerë gjithashtu ngritën alarmin për propozimet e Mamdanit, duke i quajtur ekstreme dhe kërcënuar me ndalim të fondeve federale nëse ai fitonte. Edhe brenda rretheve demokratike qendristë ekzistonte skepticizëm, dhe vëzhguesit paralajmëruan se qeverisja e New Yorkut do të ishte e vështirë.
“Të gjithë kanë nxjerrë thikat, dhe ky është një qytet shumë i vështirë për t’u qeverisur”, paralajmëroi Grant Reeher, profesor i shkencave politike në Universitetin e Sirakuzës.
Fushata gjithashtu shkaktoi një valë armiqësie online.
Grupet për mbrojtjen nga urrejtja regjistruan një rritje të menjëhershme të postimeve anti-myslimane dhe kërcënimeve të dhunshme pas primareve, përfshirë qindra përmendje islamofobe dhe më shumë se njëqind raportime të dhunës të lidhura me urrejtjen ditën pas mbylljes së vendvotimeve.
Përkrahësit e Mamdanit dhe grupet për të drejtat civile u bënë thirrje zyrtarëve publikë që të dënojnë rritjen e islamofobisë dhe ngacmimit.
Megjithatë, Mamdani e paraqiti fitoren e tij si një gjuajtje ndaj status quo-së dhe si një sinjal për audiencën kombëtare.
Në fjalimin e fitores, ai paraqiti New Yorkun si model për të ndaluar atë që e përshkroi si rënien kombëtare: “Nëse dikush mund t’i tregojë kombit që Donald Trump e tradhtoi se si ta mundë, është qyteti që e ka nxjerrë. Në këtë moment të errësirës politike, New York do të jetë drita”.
Njeriu më i pasur në botë, Elon Musk, para zgjedhjeve sulmoi ashpër Mamdanin, duke e ofenduar në një mënyrë që mund të interpretohej si raciste.
“Mos harroni të votoni në New York. Mbani parasysh se një votë për Sliwën është në fakt mbështetje për ‘Mumdumin’ ose si do quhet. Votoni për Cuomon!”, shkroi Musk.
Për këtë, ndër të tjerët, iu përgjigj edhe komentatori politik Mehdi Hasan, i cili theksoi historinë e shtetit ku Musk ka lindur.
“Mund ta nxjerrësh djaloshin nga apartheidi, por jo apartheidin nga djali”, komentoi Hasan
















