Studentët nga Serbia sot janë zyrtarisht kandidatë për Çmimin Nobel për Paqe të këtij viti. Ata u kandiduan për këtë çmim në momentet e fundit, pasi afati përfundonte sot, nga dramaturgu Siniša Kovačević dhe avokatja Dijana Stojković. Gjatë ditës ata morën konfirmimin zyrtar nga Komiteti Nobel se kandidatura e tyre është pranuar.
Lëvizja studentore, e cila ndjek parimet gandiste të mosdhunës, është thelbësore për mbijetesën e një kombi evropian, rikthimin e dinjitetit të qytetarëve serbë, ruajtjen e shtetit dhe vendosjen e paqes së përhershme në një rajon të trazuar.
Kjo çmim do të përshpejtonte rënien e regjimit të fundit diktatorial në Evropë, do të inkurajonte të rinjtë që të jenë më të guximshëm në formësimin e së ardhmes së tyre, duke afirmuar paqen dhe mosdhunën si paradigmën themelore, thuhet në arsyetimin e propozimit, të cilin e përcjell “NovaS”.
Portali “Radar”, me miratimin e Siniša Kovačević dhe Dijana Stojković, publikoi arsyetimin e plotë ku propozohet që studentët nga Serbia të përfshihen në listën e kandidatëve potencialë për Çmimin Nobel për Paqe të këtij viti.
“Për trembëdhjetë vitet e fundit, Serbia ka qenë nën një regjim autokratik që ka mbyllur mediat e lira, ka arrestuar dhe eliminuar kundërshtarët politikë, i mbushur me korrupsion të organizuar në mënyrë të sofistikuar, ka manipuluar zgjedhjet dhe ka kërcënuar votuesit përmes shantazheve me vendet e punës dhe sigurinë e familjeve të tyre, përfshirë edhe fëmijët.
Në krye të shtetit ishte një uzurpator që shfaqej në televizionet kombëtare mbi 400 herë në vit, duke vendosur për gjithçka, nga ligjet, deri te fituesit e kampionatit kombëtar të futbollit.
Ndërkohë, opozita politike ishte e pafuqishme, pa qasje në media dhe shpesh nën kontrollin e regjimit. Dukej sikur kjo gjendje do të zgjaste përgjithmonë, deri në momentin kur shembja tragjike e çatisë së stacionit të trenit në Novi Sad, si pasojë e korrupsionit dhe ndërtimeve të dobëta, çoi në një kryengritje studentore të paprecedentë.
Studentët që përkujtonin viktimat u sulmuan brutalisht, çka nxiti një valë protestash masive të udhëhequra nga universitetet serbe. Protestat u kthyen në një lëvizje të pandalshme për liri dhe drejtësi, me kërkesa për lirimin e institucioneve nga kthetrat e regjimit dhe vendosjen para drejtësisë të përgjegjësve për katastrofën.
Përgjigjja e regjimit ishte brutale. Studentët u quajtën tradhtarë, agjentë të huaj dhe u arrestuan, u rrahën në burgje dhe në rrugë, disa prej tyre u përplasën nga automjete dhe u rrahën me shufra bejsbolli. Mes viktimave kishte edhe shumë studente.
Në përgjigje, studentët bllokuan fakultetet dhe organizuan protesta paqësore plot krijimtari, solidaritet dhe shpirt të pathyeshëm. Rrugët ku mblidheshin qindra mijëra njerëz pas protestave ishin më të pastra se më parë.
Kjo lëvizje, e cila pasqyron të gjitha vlerat tradicionale dhe moderne, ka krijuar një ndjenjë krenarie dhe shprese për të ardhmen e Serbisë.
Kjo çmim do të ndihmonte në përshpejtimin e rënies së regjimit aktual, duke i dhënë frymëzim të rinjve që të vazhdojnë luftën për liri, paqe dhe demokraci në vendin e tyre.”