Në zemër të luftës në Gaza dhe përballë katastrofës humanitare në thellim e sipër, disa qindra izraelitë mblodhën së martë mbrëma në Sheshin Habima në qendër të Tel Avivit për të protestuar kundër urisë, vrasjes së civilëve dhe okupimit të territoreve palestineze. Me fotografi të mëdha të fëmijëve të florë kequshqyer nga Gaza dhe çanta me miell mbi shpinë, protestuesit përcollën mesazhin: “Fitorja nuk ka të bëjë me trupat e fëmijëve”.
Ngjarjen e organizoi lëvizja Standing Together, një organizatë hebreo-arabe e përkushtuar për iniciativat e paqes dhe bashkëjetesë. Mes folësve ishte Alon-Lee Green, një nga drejtuesit e organizatës, i cili u shpreh se është e papranueshme që izraelitët duhet të marshojnë për të luftuar urinë që shkakton vetë qeveria e tyre.
“Është e pabesueshme që duhet të luftojmë kundër urisë që vetë ne shkaktojmë. Izraelitët po zgjohen ngadalë, po kuptojnë se kjo nuk është një fushatë imagjinare. Uria është reale. Njerëzit pyesin: ‘Çfarë të bëj tani?’ Ky është përpjekja jonë për t’i nxitur ata në veprim”, tha Green.
Veçanërisht prekëse ishte pjesëmarrja e Ghadeer Hani, anëtare e bordit mbikëqyrës të Standing Together, e cila mbante fotografinë e Osama al-Raqaba-s pesëvjeçar nga Gaza, një djalë me fibrozë cistike që i është mohuar qasja te ilaçet dhe ushqimi bazë. Trupi i tij i shuar është bërë simbol i vuajtjes kolektive të popullsisë së Gazës. “Mediet izraelite nuk i tregojnë këto imazhe, nuk flasin për urinë atje”, tha Hani. “Si hebreje, besoj se ata që mbijetuan tmerrin e Holokaustit duhet të ngrihen kundër tmerrit që po ndodh sot në Gaza”.
Protestuesit brohorisnin parrulla si: “Kërthimi i urisë te fëmijët është krim lufte” dhe “Nuk ka justifikim për urinë”. Shumë u tmerruan nga fakti se një kilogram miell në Gaza kushton mbi 1,500 shekelë, ndërkohë që nënat shihnin fëmijët vdesin në krahët e tyre.
“Nuk mund të bëhemi të verbër ndaj kësaj si diçka normale”, tha Rula Daoud, bashkë-drejtoreshë e organizatës. “Nuk është normale që nënat t’u japin armë fëmijëve 18-vjeçarë dhe t’i dërgojnë të vrasin dhe të vriten në një enklavë me dy milionë njerëz. Nuk është normale që njerëzit luftojnë dhe vdesin për një qese miell. Ne nuk jemi krijuar për një jetesë të tillë dhe nuk duhet të heshtim”.
Ndërsa marshuesit u drejtuan drejt kinotekës në Tel Aviv, disa nga kalimtarët i përkrahnin, të tjerë i injoruan, dhe pati edhe ata që protestuan hapur kundër tyre. Një burrë pohoi se nuk ka uri në Gaza dhe se gjithçka është propagandë e Hamasit. Policia duhej të ndërhynte për ta larguar atë nga turma.
Pjesa përmbyllëse e protestës u shndërrua në një akt simbolik rezistence. Ndërkohë që dëgjoheshin thirrjet “Çdo fëmijë është civil”, një pjesëmarrëse këndoi lutjen hebraike për paqe “Oseh Shalom”, me shtesën: “…dhe për Gazën, dhe për gjithë Lindjen e Mesme!”.
