SHBA-të kurrë nuk kanë qenë më afër një konflikti të armatosur me Venezuelën, raporton Axios. Flota amerikane është pozicionuar pranë brigjeve të këtij shteti, ndërsa SHBA ka shpallur një shpërblim prej 50 milionë dollarësh për kapjen e presidentit Nicolas Maduro. Madje edhe këshilltarët e afërt të Trumpit nuk janë plotësisht të sigurt nëse diplomacia e bazuar te anijet luftarake është një operacion kundër trafikut të drogës me prirje për ndryshim regjimi apo një grusht shteti i maskuar si zbatim i ligjit antidrogë.
Presidenti Trump ka urdhëruar që shtatë anije luftarake me 4.500 ushtarë, përfshirë tre shkatërrues me raketa të drejtuara dhe të paktën një nëndetëse sulmuese, të pozicionohen në ujërat pranë Venezuelës.
Zyrtarisht, ato janë atje për të luftuar kundër trafikut të drogës. Por zëdhënësja Karoline Leavitt të enjten theksoi dykuptimësinë e misionit, duke përkujtuar se SHBA e konsideron Maduron “shef të arratisur të një karteli narkotikësh” dhe jo president legjitim të Venezuelës.
“Ky mision është 105% për narkoterrorizmin, por nëse Maduro nuk do të jetë më në pushtet, askush nuk do të qajë,” tha një zyrtar i administratës Trump i njohur me diskutimet politike.
Një tjetër zyrtar i administratës kishte mendim ndryshe:
“Ky mund të jetë Noriega 2,” tha ai, duke iu referuar operacionit ushtarak amerikan të vitit 1989 kur u kap presidenti panamez Manuel Noriega, i cili – njësoj si Maduro – ishte përballur me akuza të SHBA për trafik droge.
“Presidenti ka kërkuar më shumë opsione. Në fund, kjo është vendimi i tij se çfarë do të ndodhë më pas, por Maduro duhet të jetë në telashe,” shtoi ai.
Një këshilltar i tretë i Trumpit e shprehu kështu:
“Lënia e Maduros në pushtet në Venezuelë është sikur të emërosh Jeffrey Epsteinin drejtor të një kopshti fëmijësh.”
Edhe pse zyrtarët nuk e përjashtuan mundësinë e një invazioni, pothuajse të gjithë besojnë privatisht se ai është pak i mundshëm. Megjithatë, dislokimi i Trumpit përfshin 2.200 marinsa, një njësi gjithmonë e gatshme për aksione – gjë jo tipike për operacione kundër drogës.
Shpërblimi prej 50 milionë dollarësh për kapjen e Maduros u shpall më 7 gusht, një ditë para se Trump të urdhëronte ushtrinë të ndiqte kartelet e drogës në Amerikën Latine.
Maduro u akuzua për herë të parë gjatë mandatit të parë të Trumpit si udhëheqës i bandës narkotike “Cartel de los Soles”, të cilën muajin e kaluar Departamenti i Thesarit e shpalli grup terrorist të huaj. Së shpejti mund të ngrihen akuza të reja.
“Ajo që po kërcënojnë ta bëjnë kundër Venezuelës – ndryshim regjimi, sulm terrorist ushtarak – është e pamoralshme, kriminale dhe ilegale,” tha Maduro të premten, duke u bërë thirrje qytetarëve të bashkohen me milicinë për të luftuar kundër një invazioni të mundshëm amerikan.
Aleati i tij i majtë, presidenti kolumbian Gustavo Petro, të hënën shkroi në X:
“‘Karteli i Diellit’ nuk ekziston; ai është një pretekst i trilluar nga e djathta ekstreme për të rrëzuar qeveritë që nuk u binden atyre.”
Petro të enjten përsëriti raportimet e mediave ruse, duke akuzuar SHBA se dëshiron të marrë nën kontroll naftën venezuelase dhe njoftoi se Kolumbia po forcon praninë ushtarake përgjatë pjesës së kufirit që ndan me Venezuelën.
Pak para se Trump ta shpallte Madurosin terrorist, ai uli presionin duke lejuar vazhdimin e marrëveshjes së naftës mes Venezuelës dhe Chevron. Trump, përmes të dërguarit special Ric Grenell, i kishte bërë thirrje Madurës për një marrëveshje lidhur me naftën, por njëkohësisht emëroi senatorin antimaduro Marco Rubio sekretar shteti dhe këshilltar për sigurinë kombëtare.
“Latino-amerikanët me siguri janë të hutuar duke parë këtë dramë,” tha për Axios Michael Shifter, profesor në Georgetown dhe ekspert i rajonit.
Politikën e sotme të Trumpit në masë të madhe e udhëheq Rubio, pasardhës dygjuhësh i komunitetit të fortë antisosialist kuban në mërgim në Majami. Sipas tij, regjimi i Maduros mbështetet nga shërbimi sekret kuban, ndërsa Venezuela ndihmon ekonominë kubane me naftë të lirë.
“Kjo është vetëm faza e parë e pastrimit të hemisferës. Amerika Latine deri tani ka luajtur vetëm rol dytësor në politikën e jashtme,” tha Arthur Estopinan, ish-shef kabineti i ish-deputetes Ileana Ros-Lehtinen, mentores së hershme të Rubios.
Shpresa kryesore e administratës është që Maduro ose të negociojë largimin, ose të eliminohet nga ushtria për të marrë shpërblimin ose për të normalizuar marrëdhëniet me SHBA.
Edhe pse pak kush e imagjinon një pushtim të plotë, zyrtarët e shohin pothuajse të sigurt agresivitetin në ndalimin e anijeve të dyshimta të kontrabandës së drogës pranë Venezuelës.
Një zyrtar tha: “Disa anije me siguri do të kapen ose do të fundosën.”
Sulmet ajrore gjithashtu janë opsion. Sipas burimeve, objektiva mund të jenë zonat e rralla të pyjeve tropikale ku dyshohet për prodhim kokaine ose një fabrikë e re municionesh e ndërtuar nga Rusia.
Disa në rrethin e Trumpit madje mendojnë se Maduro mund të jetë objektiv i një sulmi me dron, pasi është zyrtarisht i dyshuar për terrorizëm. Por disa zyrtarë që folën për Axios e minimizuan këtë mundësi.
Trump tashmë ka treguar në Iran se është i gatshëm për taktika të befasishme dhe të forta, por disa prej aleatëve të tij të lëvizjes “America First” e shohin eliminimin e regjimit në Caracas si lojë të rrezikshme dhe të pakuptimtë.
Zyrtarët pranojnë se bindjet për mundësinë e arratisjes së Maduros ose për pasuesin e tij janë spekulative. Në fund të fundit, Trump provoi ndryshimin e regjimit në Caracas gjatë mandatit të tij të parë dhe dështoi.
Një zyrtar amerikan tha se besohet se ekziston pak besnikëri reale ndaj Maduros brenda regjimit, përveç aty ku ai mund ta blejë atë.
“Ku të shkojë, nuk na intereson shumë. Në Venezuelë ka të tjerë të aftë të qeverisin po aq mirë ose më mirë se ai. Ne nuk po zgjedhim favoritë,” tha zyrtari.
“Ndoshta është i bllokuar sepse kubanët përreth tij nuk do ta lënë të largohet. Pra, mund të përfundojë thjesht në një thes për kufoma,” tha një tjetër këshilltar.
