Aktivisti hebreo-amerikan, i deportuar nga Izraeli pas pjesëmarrjes në flotiljen “Global Sumud”, tha për Middle East Eye se ai dhe kolegët e tij të ndaluar janë rrahur rregullisht, janë lidhur, janë torturuar psikologjikisht dhe u është mohuar ushqimi dhe ilaçet gjatë pesë ditëve që qëndruan në burg.
David Adler, bashkëkoordinator i përgjithshëm i organizatës së majtë Progressive International, ishte një nga rreth 470 aktivistët që u ndaluan nga forcat detare izraelite në ujërat ndërkombëtare dhe u dërguan fillimisht në portin Ashdod, e më pas në burgun Ketziot në shkretëtirën Negev – i njohur për abuzime seksuale dhe dhunë të përhapur.
Ai tha se ndalimi detar ishte i dhunshëm, se anijet izraelite përdorën topa uji ndaj flotiljes, tentuan t’i përplasin, dhe se Izraeli në fund “vodhi të gjitha anijet”. Aktivistët, të kapur në ujërat ndërkombëtare, u rrëmbyen dhe u dërguan në portin izraelit të Ashdodit.
“Që nga momenti i parë që shkelëm në pistë pas ndalimit, na detyruan me dhunë të gjunjëzohemi në pozicione nënshtrimi,” tha Adler, duke folur të martën nga Ammani, kryeqyteti i Jordanisë.
Ai tregoi se në qendrën e ndalimit në Ashdod, ai dhe anëtarë të tjerë hebrenj të flotiljes “u kapën për veshi dhe u tërhoqën nga grupi për t’u fotografuar me Ben Gvirin që shikonte flamurin e shtetit të Izraelit.”
Itamar Ben Gvir, kolonist dhe ministër izraelit i sigurisë kombëtare nga e djathta ekstreme, vizitoi vendin dhe talli anëtarët e flotiljes duke i quajtur “terroristë”. Adler tha se aktivistët iu kundërpërgjigjën me përbuzje.
“Vizitova burgun Ketziot dhe jam krenar që ndajmë të njëjtin trajtim për ‘aktivistët e flotiljes’ si për mbështetësit e terrorizmit. Kushdo që mbështet terrorizmin është terrorist dhe meriton kushtet e terroristëve,” kishte deklaruar Ben Gvir.
Ministria e Jashtme izraelite mohoi akuzat për keqtrajtim të anëtarëve të flotiljes Global Sumud. Middle East Eye i kërkoi përgjigje Shërbimit të Burgjeve të Izraelit.
Para se të largoheshin nga Ashdodi, Adler tha se aktivistët “u zhveshën plotësisht, u lidhën me zinxhirë plastike, u vunë maska në sy dhe u dërguan në një kamp internimi me furgonë policie, pa asnjë qasje në ushqim, ujë apo mbështetje ligjore.”
Gjatë pesë ditëve në vijim, ai tha se grupi “u torturua psikologjikisht” në burgun Ketziot në shkretëtirën Negev.
Nëse ndonjë i burgosur kërkonte ilaçe, si për shembull insulinë për diabetin, “nxirrej nga qelia dhe rrihej rregullisht, lidhej me pranga në duar e këmbë dhe lihej në izolim.”
“Kjo ndodhte shpesh. Në pak fjalë, na trajtuan si terroristë — ashtu siç kishte premtuar Ben Gvir,” tha Adler.
Aktivisti shtoi se në burgun pranë kufirit me Egjiptin, çdo natë dëgjonin avionët F-16 dhe F-35 të Izraelit “duke fluturuar për të bombarduar Gazën, ndërsa qentë e rojeve ulërinin përreth nesh.”
“Njësitë e kontrollit të trazirave hynin në qelitë tona me gaz lotsjellës, pajisje të rënda dhe qen gjermanë për të na frikësuar e terrorizuar,” tha ai për MEE.
Adler dhe të ndaluarit e tjerë thanë se Izraeli u kishte vjedhur sendet personale.
Clare Azzougarh, vajza e Malcolm Ducker, 72 vjeç, ish-pilot britanik që ishte kapiten i një prej anijeve të flotiljes dhe gjithashtu u mbajt në Ketziot, tha për MEE se kishte folur me të atin pas lirimit të tij.
“Ai ishte shumë i emocionuar. Përmes lotëve na tha se java kishte qenë shumë e vështirë, por jo më e keqja që kishte përjetuar,” tregoi Azzougarh.
Ajo shtoi se izraelitët i kishin vjedhur të gjitha sendet e të atit dhe ai ishte përpjekur të gjente rroba ndërsa ndodhej në Jordani.
Në dëshminë e tij, Adler foli për “shkelje sistematike të të drejtave tona.” Ai tha se atij dhe shokëve të tij u ishte mohuar ushqimi dhe uji, u ishte ndaluar marrja e ilaçeve “sipas dëshirës së oficerëve” dhe nuk u ishte lejuar kontakti me avokatë.
“Jam i tronditur që këto informacione nuk janë bërë më publike. Këto nuk ishin kushte normale burgu. E di mirë që kjo është e zbehtë krahasuar me atë që përballen të burgosurit palestinezë çdo ditë — 11 mijë prej tyre në paraburgim të pacaktuar — por tregon sa shumë është shndërruar Izraeli në një shtet që shkel ligjin ndërkombëtar humanitar,” tha Adler.
Familjet e Adlerit dhe Duckerit i thanë MEE-së të hënën se ndiheshin të tradhtuara nga qeveritë britanike dhe amerikane.
Adler tha të martën se amerikanët e ndaluar “nuk kishin asnjë lloj ndihme konsullore.”
Kur u takuan me konsullin e përgjithshëm amerikan në kufirin me Jordaninë, aktivistëve iu tha: “Ne nuk jemi dadoja juaj. Nuk do të keni ushqim, ujë, para, telefona, aeroplan apo vizë. Do t’ju çojmë deri në aeroport dhe pastaj jeni vetë. Ne nuk jemi dadoja juaj.”
Adler tha se zyrtarët amerikanë e përsëritën këtë frazë “katër ose pesë herë, sikur të donin të na e ngulitnin në mendje.”
Në fund, ai e përshkroi përvojën si “një makth të Ben Gvirit dhe Trumpit që po e jetojmë këto ditë.”
“Kështu përfundoi Ben Gvir me një grup aktivistësh, mësuesish, infermierësh, mjekësh dhe njerëzish nga e gjithë bota që po përpiqeshin të sillnin ndihma humanitare,” përfundoi Adler.
